Yılmaz ÖZDİL
13 Nisan 2008
Sene 1988...
Üzerinde masumiyetin simgesi "gelinlik" bulunan sanatçı, otostop yapa yapa İstanbul’a gelmeye çalışır. Yol kenarında gelinlikli kızı gören sapık, zınk diye durur, ağzı sulana sulana aracına alır, kuytuya çekip tecavüz eder.
*
Sene, 2008...
Üzerinde masumiyetin simgesi "gelinlik" bulunan sanatçı, otostop yapa yapa İstanbul’a gelmeye çalıştı. Yol kenarında gelinlikli kızı gören sapık, zınk diye durdu, ağzı sulana sulana aracına aldı, kuytuya çekip tecavüz etti, sonra da boğarak öldürdü.
*
İlk öykü, filmdi.
Arabesk... Başrolde, Müjde Ar vardı. Kötülüklerden kaçarken, başına felaket üstüne felaket geliyordu... Ülkemizdeki gerçekleri izleyip gülmekten kırılmıştık.
*
İkinci öykü, gerçek.
Başrolde, İtalyan sahne sanatçısı Pippa Bacca vardı. Kötülüklerle savaşırken, başına felaket üstüne felaket geldi... Ülkemizdeki gerçekle yüzleştik, utanıyoruz.
*
Yani?
Yani, olaylardan ders almayan, aynı şeyleri tekrar tekrar yaşayan Türkiye’nin klişe bir lafı vardır, "biz bu filmi gördük" diye...
Öyle.
*
Görmek istemediğimiz gerçekleri, gülümseye gülümseye tokat gibi yüzümüze çarpan, usta kalem, Gani Müjde yazmıştı Arabesk’in senaryosunu...
Tuşladım telefonu.
Sordum.
"Ne diyorsun?"
Belki bu defa ders alırız...
Şöyle dedi:
"Bir mizahçı olarak bile, hoş bir şey söyleyebilmem mümkün değil... Bunlarla aynı havayı solumak, aynı pasaportu taşımak bile utanç veriyor... Şu anda etrafımda turistleri görüyorum. ’Nereye geldiğinizin farkında mısınız?’ demek geliyor içimden... Çünkü Türkiye’de hayat, filmlerdeki gibi masum değil maalesef... Bunlarla mücadele edilmesi lazım; sayıları azaltılmalı... Ama hálá, fazla fazla doğuralım diye tavsiyelerde bulunuyorlar. Ne oldu bize böyle? Nasıl bir Nasreddin Hoca ülkesi burası? İlla odak arıyorsak eğer, barbarlığın, hoşgörüsüzlüğün odağı oldu Türkiye..."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder